«سرّما أوحی»
کی شود مولای عالم مهدی زهرا (ع) بیاید
آنکه از او عالم هستی بود برپا ، بیاید
حجّت خلّاق سرمد محیی آئین احمد (ص)
قائم آل محمّد سرّ ما أوحی بیاید
آنکه چرخ آفرینش می برد فرمان او را
از پی اصلاح امر مردم دنیا بیاید
آن انیس اولیاء و مونس قلب ائمه (ع)
یادگار خاندان عترت طاها (ص) بیاید
صورت عالم اگر زشت است ایدل پیش چشمت
غم مخور طاووس اهل جنّت المأوا بیاید
آن گلی کز جلوه ی او می شود عالم گلستان
بلکه دنیا می شود چون وادی خضرا ، بیاید
کی شود آن سرّ یزدان جان دین و روح قرآن
دلنواز اهل ایمان قالع اعدا ، بیاید
آن امید انبیا(ع) ز آدم(ع) گرفته تا به خاتم(ص)
دادخواه حضرت صدّیقه ی کبری(ع) بیاید
مشکلات اهل ایمان گرشود از اندوه بیرون
غم مخور مهدی(ع) برای حلّ مشکلها بیاید
«ملتجی» صبرش سرآمد با دلی بیتاب هردم
هی بخود گوید که یا امروز یا فردا بیاید...